آیا از ابداع تغییرات اساسی در زندگی تان می ترسید؟ واقعیت این است که تنها نیستید. وافر ها مثل شما دل گیرایی می خواهد تغییرات جلال در زندگی به وجود بیاورند؛ ولی می ترسند. به عنوان مثال شاید بخواهید به دهات دیگری نقل جا کنید، شغلی را که شادمان تان نمی درنگ رها کنید، به روابط عاطفی که بوسیله تیرگی گراییده اند، پایان دهید یا تا اینکه شرکتی جدید سیاق اندازی کنید. ولی بوسیله نظر می رسد موانعی بر طریق راه تان حیات دارد که شما را از انجام آنها باز می دارد. حتما بخوانید:چطور بر تشویش از اجتماع قدرت کنیم؟چطور با ترس از شکست مقابله کنیم؟ترس از دست دادن چیست و چگونه با آن مقابله کنیم؟
تردیدی حلق کهایجاد تغییرات مهم و بزرگ می تواند دلهره آور باشد. این تغییرات گاهی درست درون شرایطی که باید ایفا شوند تا فرصت های بهتری در زندگی داشته باشیم، ما را همان جایی که هستیم پایبند می کنند و اجازهٔ جلو رفتن نمی دهند. این ترس از تحول کاملا طبیعی است، ولی کمکی بوسیله ما نمی بطی ء. اینکه چطور بر آن غلبه کنیم واقعا حکم آسانی نیست، ولی پرسش هایی داخل این مطلب مطرح شده اند که شاید پاسخ به آنها بتواند به ما دستیار بطی ء. ۱. درصورتی که این تغییر را ابداع کنم، بدترین حالتی که مقدور است اتحاد بیفتد چیست؟
به این فکر کنید که چنانچه این تغییر را در زندگی تان ایجاد کنید، بدترین اتحاد مقدور چه خواهد بود. البته ترانه این نیست که بنشینید و شب و روز بوسیله تمام سناریوهای بدی که ممکن است اتفاق بیفتد فکر کنید. بهترین امر این است که بوسیله مشکلات احتمالی که در نتیجهٔ این دگرگونی ممکن است با آنها روبه رو شوید خاطر کنید و برای آنها روش حلی بیابید.
به عنوان مثال اگر به فلان بخانه برگشتن رفتیم و فهمیدیم با آب وهوای آنجا سازگاری نداریم چه؟ بسیار خوب، چنانچه شک داریم چرا خانه بخریم؟ فعلا اجاره می کنیم تا ببینیم با آنجا سازوار می شویم یا نه. اگر جایی که برای زندگی گزینش کرده ایم، بیشتر روزها ابری و ملال انگیز بود چه؟ می توانیم در ساختمانی یا نگرش کارمان از لامپ های جایگزین پرتو خور مصرف کنیم. با فکرکردن بوسیله مشکلات احتمالی که ممکن است با آنها روبه رو شوید، احتمالا می توانید به راه محلول هایی بخاطر جلوگیری از واقعه سندیت دست نمودار کنید یا اگر اتفاق افتادند، آنها را محلول کنید. ۲. چنانچه این تحول را ابداع نکنم، بهترین چیزی که مقدور است اتفاق بیفتد چیست؟
گاهی اوقات این سئوال همان محرکی است که برای روبه رو شدن با تغییر بوسیله آن حاجت داریم. خیلی ساده است: چنانچه از وضعیت موجود ناراضی هستید و احتمالا هر مفید تیمار بکنید شرایط تغییری نخواهد کرد، یک گزینش بیشتر ندارید. یاد بگیرید چیزی را که دارید، شناخت داشته باشید خواه اینکه شرایط جدیدی را به وجود آورید. اگر نمی توانید تحمل کنید، پس بهتر است به تغییر فکر کنید؛ درغیراین رخ قدیم درافسردگیبه عادت خواهید سرما. ۳. آیا کسی هست که همه چیز را بداند؟
مشخص است که پاسخ آن منفی است. این یعنی اگر آینده مرموز و ترسناک به نظر می رسد، برای همگی همین طور است. یا این دگرگونی را خلق کردن کنید خواه نکنید؛ دانستن اینکه در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد مقدور نیست. بنابراین اگر واقعا امتحان کردن چیزی جدید را ضروری می بینید این فقره را ادا دهید. ۴. اگر این تغییر را ایجاد نکنم، همگی چیز به همان صورت جاویدان خواهد ماند؟
واضح است که این نعوظ تراشیدن. این چیزی است که هنگام غرض گیری بخاطر تغییر، باید به یاد داشته باشید. طبیعت انسان بوسیله گونه ای است که عقیده دارد هر چیزی که در زندگی بوسیله آن خو خمود است، همیشه تا ابد همان طور باقی خواهد ماند؛ ولی چنین نیست. حتی چنانچه این تحول را ایجاد نکنید، لزومی ندارد، همه چیز همان نعوظ بماند. به عنوان مثال، تصور کنیم یک فرصت ارزشمند کسب وکار را به خاطر امنیت شغلی کنونی تان رها کنید، اما یک سال سپس قربانیِ طرح تعدیل شغلی شرکت تان شوید. شاید هم تصرف وکار جدیدی را شروع کنید و بعد دانا شوید که رئیس سابق تان از شریک شدن رفته است و اگر شما مانده بودید می توانستید به جای او منصوب شوید. ولی بوسیله این پندار کنید که شاید بی آرامی این طور نمی شد! همهٔ اینها با ریسک همراه هستند و در هر صورت باید انتخاب کنید که تحول را ایجاد کنید خواه خیر. ۵. آیا می توانم برای چیزهایی که رها کرده ام سراسیمه باشم؟
مسلما بله. گمان اضافی وجود دارد که تا مدت ها برای زندگی که عقب عادت رها کرده اید، احساس سست شدن کنید. بااین حال حتی چنانچه هواخواه همین زندگی فعلی تان هستید، اما تغییری که باید بدهید ضروری است، پس انجامش دهید. شاید قبل از اینکه به طورکامل زندگی جدیدی را شروع کنید، بوسیله اندکی زمان حاجت داشته باشید تا با تغییرات متاخر متجانس شوید. اصلا اشکالی ندارد، این حکم طبیعی است. این ناراحتی بدان معنا تراشیدن که تصمیم تان برای ابداع این تغییر غلط بوده است. ۶. اگر همه چیز خوب پیش نرفت، آیا می توانم اوضاع را درست کنم؟
این عاطفه تشویش است که شما را از پیشرفت و ایجاد تغییر بازمی دارد. مسلما می توانید همه چیز را دوباره درست کنید. اتفاقا بیشتر افراد درون مقابله با مشکلات، خلاق تر و توانمندتر از چیزی هستند که به دیدن می رسد. رخصت ندهید این نگرانی شما را از ایجاد تحول بازدارد. مسلما می توانید بهتر از آنکه فکرش را بکنید، اوضاع را تحت کنترل بگیرید. ۷. اگر حالا زمانش نیست، پس کی وقت آن می رسد؟
هیچ کس دوست ندارد به این موضوع فکر کند، اما این حقیقت است که هیچ کدام از ما نمی دانیم چه مدت دیگر عمر خواهیم کرد. خیلی ها هستند که تصور می کنند زندگی کامل خواهند داشت و هرگز تامل نمی کنند بهتر است همین امروز، تغییرات دلخواه شان را در عمر ایجاد کنند. این نادرست است. هر چه به سن مان تکثیر تیز می شود، باید بیشتر بوسیله این فکر کنیم که می خواهیم ادامه عمر مان را چطور بگذرانیم. شاید این طور فکرکردن ساده نباشد، ولی اگر بوسیله آن عادت کنید، هر مرحله که انگیزه هایتان را از دست می دهید، این افکار شهامتی دوباره برای تحول به شما خواهند بخشید. داخل دنباله بخوانید: انواع ترس از توفیق و را ه های غلبه بر آن
تردیدی حلق کهایجاد تغییرات مهم و بزرگ می تواند دلهره آور باشد. این تغییرات گاهی درست درون شرایطی که باید ایفا شوند تا فرصت های بهتری در زندگی داشته باشیم، ما را همان جایی که هستیم پایبند می کنند و اجازهٔ جلو رفتن نمی دهند. این ترس از تحول کاملا طبیعی است، ولی کمکی بوسیله ما نمی بطی ء. اینکه چطور بر آن غلبه کنیم واقعا حکم آسانی نیست، ولی پرسش هایی داخل این مطلب مطرح شده اند که شاید پاسخ به آنها بتواند به ما دستیار بطی ء. ۱. درصورتی که این تغییر را ابداع کنم، بدترین حالتی که مقدور است اتحاد بیفتد چیست؟
به این فکر کنید که چنانچه این تغییر را در زندگی تان ایجاد کنید، بدترین اتحاد مقدور چه خواهد بود. البته ترانه این نیست که بنشینید و شب و روز بوسیله تمام سناریوهای بدی که ممکن است اتفاق بیفتد فکر کنید. بهترین امر این است که بوسیله مشکلات احتمالی که در نتیجهٔ این دگرگونی ممکن است با آنها روبه رو شوید خاطر کنید و برای آنها روش حلی بیابید.
به عنوان مثال اگر به فلان بخانه برگشتن رفتیم و فهمیدیم با آب وهوای آنجا سازگاری نداریم چه؟ بسیار خوب، چنانچه شک داریم چرا خانه بخریم؟ فعلا اجاره می کنیم تا ببینیم با آنجا سازوار می شویم یا نه. اگر جایی که برای زندگی گزینش کرده ایم، بیشتر روزها ابری و ملال انگیز بود چه؟ می توانیم در ساختمانی یا نگرش کارمان از لامپ های جایگزین پرتو خور مصرف کنیم. با فکرکردن بوسیله مشکلات احتمالی که ممکن است با آنها روبه رو شوید، احتمالا می توانید به راه محلول هایی بخاطر جلوگیری از واقعه سندیت دست نمودار کنید یا اگر اتفاق افتادند، آنها را محلول کنید. ۲. چنانچه این تحول را ابداع نکنم، بهترین چیزی که مقدور است اتفاق بیفتد چیست؟
گاهی اوقات این سئوال همان محرکی است که برای روبه رو شدن با تغییر بوسیله آن حاجت داریم. خیلی ساده است: چنانچه از وضعیت موجود ناراضی هستید و احتمالا هر مفید تیمار بکنید شرایط تغییری نخواهد کرد، یک گزینش بیشتر ندارید. یاد بگیرید چیزی را که دارید، شناخت داشته باشید خواه اینکه شرایط جدیدی را به وجود آورید. اگر نمی توانید تحمل کنید، پس بهتر است به تغییر فکر کنید؛ درغیراین رخ قدیم درافسردگیبه عادت خواهید سرما. ۳. آیا کسی هست که همه چیز را بداند؟
مشخص است که پاسخ آن منفی است. این یعنی اگر آینده مرموز و ترسناک به نظر می رسد، برای همگی همین طور است. یا این دگرگونی را خلق کردن کنید خواه نکنید؛ دانستن اینکه در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد مقدور نیست. بنابراین اگر واقعا امتحان کردن چیزی جدید را ضروری می بینید این فقره را ادا دهید. ۴. اگر این تغییر را ایجاد نکنم، همگی چیز به همان صورت جاویدان خواهد ماند؟
واضح است که این نعوظ تراشیدن. این چیزی است که هنگام غرض گیری بخاطر تغییر، باید به یاد داشته باشید. طبیعت انسان بوسیله گونه ای است که عقیده دارد هر چیزی که در زندگی بوسیله آن خو خمود است، همیشه تا ابد همان طور باقی خواهد ماند؛ ولی چنین نیست. حتی چنانچه این تحول را ایجاد نکنید، لزومی ندارد، همه چیز همان نعوظ بماند. به عنوان مثال، تصور کنیم یک فرصت ارزشمند کسب وکار را به خاطر امنیت شغلی کنونی تان رها کنید، اما یک سال سپس قربانیِ طرح تعدیل شغلی شرکت تان شوید. شاید هم تصرف وکار جدیدی را شروع کنید و بعد دانا شوید که رئیس سابق تان از شریک شدن رفته است و اگر شما مانده بودید می توانستید به جای او منصوب شوید. ولی بوسیله این پندار کنید که شاید بی آرامی این طور نمی شد! همهٔ اینها با ریسک همراه هستند و در هر صورت باید انتخاب کنید که تحول را ایجاد کنید خواه خیر. ۵. آیا می توانم برای چیزهایی که رها کرده ام سراسیمه باشم؟
مسلما بله. گمان اضافی وجود دارد که تا مدت ها برای زندگی که عقب عادت رها کرده اید، احساس سست شدن کنید. بااین حال حتی چنانچه هواخواه همین زندگی فعلی تان هستید، اما تغییری که باید بدهید ضروری است، پس انجامش دهید. شاید قبل از اینکه به طورکامل زندگی جدیدی را شروع کنید، بوسیله اندکی زمان حاجت داشته باشید تا با تغییرات متاخر متجانس شوید. اصلا اشکالی ندارد، این حکم طبیعی است. این ناراحتی بدان معنا تراشیدن که تصمیم تان برای ابداع این تغییر غلط بوده است. ۶. اگر همه چیز خوب پیش نرفت، آیا می توانم اوضاع را درست کنم؟
این عاطفه تشویش است که شما را از پیشرفت و ایجاد تغییر بازمی دارد. مسلما می توانید همه چیز را دوباره درست کنید. اتفاقا بیشتر افراد درون مقابله با مشکلات، خلاق تر و توانمندتر از چیزی هستند که به دیدن می رسد. رخصت ندهید این نگرانی شما را از ایجاد تحول بازدارد. مسلما می توانید بهتر از آنکه فکرش را بکنید، اوضاع را تحت کنترل بگیرید. ۷. اگر حالا زمانش نیست، پس کی وقت آن می رسد؟
هیچ کس دوست ندارد به این موضوع فکر کند، اما این حقیقت است که هیچ کدام از ما نمی دانیم چه مدت دیگر عمر خواهیم کرد. خیلی ها هستند که تصور می کنند زندگی کامل خواهند داشت و هرگز تامل نمی کنند بهتر است همین امروز، تغییرات دلخواه شان را در عمر ایجاد کنند. این نادرست است. هر چه به سن مان تکثیر تیز می شود، باید بیشتر بوسیله این فکر کنیم که می خواهیم ادامه عمر مان را چطور بگذرانیم. شاید این طور فکرکردن ساده نباشد، ولی اگر بوسیله آن عادت کنید، هر مرحله که انگیزه هایتان را از دست می دهید، این افکار شهامتی دوباره برای تحول به شما خواهند بخشید. داخل دنباله بخوانید: انواع ترس از توفیق و را ه های غلبه بر آن
- ۹۸/۰۳/۱۰
